Por la enkonduko, vidu mia enkonduka paĝo.
Jen ero de Karlo, de Edmond Privat, 1909.
Kiam naskiĝis Karlo, rozkolora kaj sana bub小o, liaj gepatroj estis ankoraŭ tre junaj. Ilia unua infano li estis. Lia apero en tiu ĉi mondo kaŭzis grand超an ĝojon en la tuta familio. Filo! Vera vivanta knab小o! La junaj gesinjoroj Davis estis tre fieraj pri Karlo kaj ĝuis internan kaj trankvilan plezuron.
Sed la patro de s-ro Davis estis tro ĝoja por esti kvieta. Avo li estis nun; li tute forgesis, ke tio lin iom 不jun化as, kaj li kontraŭe sentis en si infanan gaj味on.
Dum du tagoj post la naskiĝo de Karlo, li 否 povis labori en sia ofic場o. Li kuradis de sia domo al la domo de sia filo, kaj de tie revenadis al sia domo; li promenadis tra la stratoj de la urbeto, eniris en ĉiajn magazenojn por aĉeti objektojn tute 無utilajn; al ĉiu almozpetanto li donis multajn monerojn. Oni povis facile vidi, ke li estas kontenta.
La gepatroj de sinjor女o Davis estis jam tre 不junaj. Ili loĝis en granda urbo, kaj oni telegrafe anoncis al ili la naskiĝon de ilia nepo. Por ili 否 la unua li estis. Ilia fil女o Margareto, la feliĉa patr女o de Karlo, estis ilia sepa infano. Jam du el ŝiaj frat女oj kaj tri el ŝiaj fratoj estis edziĝintaj kaj eĉ havis infanojn, kiam fraŭl女o Margareto renkontis la junan s-ron Davis, kun kiu ŝi baldaŭ fianĉiniĝis kaj tre baldaŭ poste edziniĝis. Fraŭl女o Margareto estis tre bel小a jun人女o, kaj tre dolĉa. Pro tio ĉiuj gefratoj multe amis ŝin, kaj ŝiaj gepatroj ricevis grandan ĉagrenon, kiam ŝi devis forveturi kun sia juna edzo.
En la baptotago de Karlo preskaŭ la tuta familio de sinjor女o Davis ĉeestis, kaj ankaŭ la patro kaj la juna frato de sinjoro Davis. Oni nomis la knabon Karlo Teodoro, por kontent化i lia patran avon, s-ron Karlo Davis, kaj lian patr女an avon, s-ron Teodoro Renberg. Kompreneble, oni 否 povis elekti alian baptopatron, ol lian patran avon. La baptopatr女o estis la plej 不juna frat女o de sinjor女o Davis.
Dum la pastro 不sek化is lian bel小an kap小on kun kreskantaj blondaj haroj, sinjor小o Karlo Teodoro ŝajnis gaje rid小i kaj, subite palpante siajn 不sekajn haroj per siaj man小oj, li faris al la ĉeestantoj en la preĝ場o laŭtan, sed 否kompreneblan paroladon, kiu preskaŭ rompis la serioz味on de la ceremonio. 無dube por halt化i lin, lia onkl女o donis al li pluv超on da kisoj. Kredante, ke ili estas gratulesprimoj, kaj estante jam tre modesta, li tre 不afable akceptis tiujn kisojn. Jam tiam li mir化is multajn personojn.